हे (इन्दो) तेजस्विन्, चन्द्रवदाह्लादक परमात्मन् ! त्वम् (इमा भुवनानि) इमान् लोकान् (ईशानः) अधितिष्ठन्(ईयसे) व्याप्नोषि। त्वम् (सुपर्ण्यः हरितः) सुपतनान् आदित्यरश्मीन्। [हरितः इति रश्मिनाम। निघं० १।६। हरितः हरणान् आदित्यरश्मीन् इति निरुक्तम् ४।११।] (युजानः) भूचन्द्रादिषु ग्रहोपग्रहेषु योजयन् (ईयसे) व्याप्नोषि। (ते) तव (ताः) आदित्यदीधितयः (मधुमत्) मधुरम् (घृतम्) प्रवहणशीलम् (पयः) वृष्ट्युदकम्। [पयः इत्युदकनाम। निघं० १।१२।] (क्षरन्तु) वर्षन्तु। हे (सोम) शुभगुणप्रेरक परमात्मन् ! (तव व्रते) त्वया उपदिष्टे कर्मणि (कृष्टयः२) प्रजाः। [कृष्टय इति मनुष्यनाम। निघं० २।३।] (तिष्ठन्तु) वर्तन्ताम्। [संहितायाम् ‘भुवनानि ईयसे’ इत्यत्र ‘ईषाअक्षादीनां छन्दसि प्रकृतिभावो वक्तव्यः’। वा० ६।१।१२६ इत्यनेन प्रकृतिभावो बोध्यः] ॥३॥